Uzun zamandır, İkinci Dünya Savaşı döneminde Istanbul'da geçen bir roman okumak istiyordum. Türkiye savaşa girmediği için şehirde her memleketten casus cirit atıyormuş o dönemde. Nihayet karşıma Istanbul Son Perde çıkınca şahin gibi üzerine atladım.
Kitabımız savaşın bitişinin arkasından başlıyor aslında. Casuslar İstanbul'u terketmeye başlamış, şehri boşalmaktadır. Amerikan İstihbaratı için ufak tefek işler yapan tüccar Leon Bauer, son bir görevi daha kabul eder. Basit bir teslimattan ibaret görevde beklenmedik bir sorun çıkar, geceyarısı yolun ortasında bir cesetle başbaşa kalan kahramanımız, teslim aldığı savaş suçlusu ile Istanbul'daki çıkar oyunlarının ortasında bulur kendini.
Kitabı çok sevmedim. Okurken sıkıldım, ama yarım bırakmadım. Fazlaca konuşma vardı bence kitapta, o onu dedi, bu bunu dedi, kimseye güvenilmez, herkes yalan söylüyor filan derken heyecan meyecan kalmadı bende. Daha aksiyonlu, şöyle Istanbul'un altını üstüne getiren bir macerayı tercih ederdim. Kitabın dilini de kupkuru, duygusuz buldum. Türkçesinden mi kaynaklandığından emin değilim. Birazcık o yılların atmosferini taşıdığı için devam ettim ama okumaya.
Bitse de gitsek hissiyle okuduğum bir kitap.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.