Okuduğum en güzel kitaplardan biriydi Kedi Mektupları. 1980 darbesinin ardından yurtdışına kaçmış; hasretlik çeken, evlat acısı çeken devrimci bir grup arkadaşın kedilerinin birbirlerine koku yoluyla yazdıkları mektuplardan oluşuyor kitabımız. Kedicikler koku mektuplarını beyin paçalarına, hanımın çantasına bırakıyorlar karşı taraftaki kediye ulaşsın diye. Bazı yaramaz oğlanlar mektupları vücutlarında, ponponlarına yakın yerlerde getirmekten çekinmiyorlar. Mırtav ayı geldiğinde ise mırnavlaşmak lazım. Yavru edinmek lazım.
Ah, ne güzel bir kitap bu anlatamam size. Nina, Kirli, Gece, Yoldaş, Artur... O küçücük kedi kalpleriyle sahiplerinin hayatlarındaki trajediyi anlamaya çalışan kedilerin mektuplarını ve hikayelerini okurken ağlamamak elde değil. Çok, çok sevdim. Kedisever ve insansever herkese tavsiyemdir.
Oyyy cidden çok tatlı geliyor kulağa. Listeye aldım :)
YanıtlaSilTadı damağımda kaldı Simaycığım, seveceğine eminim.
YanıtlaSil