Ve kabuslar ülkesinin Peter Pan'ı; daima 5 yaşında bodur hafiyemiz, insanlığın kara yazgısına vurulmuş lanetli mühür Alper Kamu geri döndü!
Alper Canıgüz'ün nefis Oğullar ve Rencide Ruhlar romanında tanıştığımız, 5 yaşında Oğuz Atay okuyan ve boş vakitlerinde mahalledeki cinayet olaylarını çözen, tespitleriyle aklımızı alan kahramanımızı yeni macerasında yine 5 yaşında buluyoruz. Çünkü "Bilirsiniz, insanlar doğar, ölür ve sonra büyür."
Bizim şeytan velet, sümüklü arkadaşları ile muhabbette iken, mahalleye yeni taşınmış Ümit ile karşılaşıyor. Muhabbeti ilerletince küçük Ümit, kardeşinin öldüğünü, hem de kendisinin öldürdüğünü yumurtlayıveriyor Alper Kamu'ya. Buyrun size çözülmesi gereken yepyeni bir cinayet davası.
Cehennem Çiçeği, son derece akıcı diliyle bir çırpıda okunuveren bir polisiye tadında ilerliyor. Tabii dramatik unsurlar yok değil, hele ki Karanfil Kız öyküsü özellikle finaliyle kitabın belki en unutulmaz kısmı olmuş.
Fakat, ama, lakin...
Ben bu kitabı, Alper Canıgüz'ün ilk üçlemesi kadar sevmedim açıkçası. Yazarımızın alabildiğine coşkulu, absürd, rengarenk, hani o çılgın anlatımını bulamadım bu kitapta. Kahramanımız da sanki başkalaşmış, alelade küçük bir çocuğa dönüşmüş. Yani ilk maceradaki cehennem fırlaması ile, bu Alper Kamu aynı ufaklıklar değil gibi. Cehennem Çiçeği'nde absürd bir yan yok, halbuki yazarımızın onu diğerlerinden ayıran özelliği o sıra dışı mizahı değil miydi?
Benim sevdiğim ve beklediğim Alper Canıgüz bu değildi açıkçası. O pırıl pırıl hayalgücünü, kapıp koyvermiş unutulmaz anlatımını bir sonraki romanda görmek ümidiyle, sizi o unutulmaz ilk üçlemeyi okumaya davet ediyorum. Ne de olsa "Ruh belasını arar."
demek öyle :( büyük bir coşkuyla okunacaklar programıma eklemiştim kendisini (özellikle canıgüz'ün yeni kitap için bizi bu kadar yıl bekletmesinden sonra) ama şimdi hevesim azalıverdi.
YanıtlaSilÇavlancığım, ben de çıktığını duyunca koşa koşa gittim, aldım, okudum. Gayet güzel okunuyor ama bence bu Alper Kamu o bildiğimiz velet değil. Daha düz, çocuk gibi çocuk. E ama biz absürdlüğünü seviyorduk onun.
YanıtlaSilokudum judy'cim. beklentilerimi düşürüp başladığım için belki, pek de beğendim. ilk alper kamu romanını okuyalı yıllar olmuştu ve hiçbir şey hatırlamıyordum, o yüzden cehennem çiçeği'nden önce onu okudum, cehennem çiçeği'ni ise ondan daha bile çok beğendim. polisiye hikaye ilk romandakine göre daha iyi gibiydi, sonra ne bileyim şu omzunda dünyanın yükünü taşıyan karanfil kızın hikayesi ile kahramanımızın ailesinin geçmişlerinin açığa çıkması da bayağı etkileyiciydi, alper kamu da hala aynı alper kamu gibi geldi bana.
YanıtlaSilohhh çok sevindim beğenmene canım. bir kitap hakkında olumsuz yazmak benim için dünyanın en zor işi. o kadar kişisel ki:)
SilAlper Kamu maceraları seriyale dönüşür mü acep? yoksa dönüştü mü bile?