Genç doktor Natalia, savaşın parçaladığı Balkanlarda, sınırın öte tarafındaki ufak bir kasabaya çocuklar için ilaç götürmektedir. Yolda evi arar ve kötü haberi alır: Onu büyütmüş olan büyükbabası, kimselere haber vermeden evden ayrılmış; sonra ad sanı duyulmamış bir kasabada öldüğü haberi gelmiştir. Büyükbabanın bedenini yollamışlar ama kişisel eşyaları ortada yoktur. Natalia, hem savaşta yetim kalmış çocuklara aşı yapmalı, hem de adamın ölümündeki gizemi aydınlatmalıdır. Böylece genç doktorumuz, büyükbabasının anlattığı hikayeleri anımsar.
Kitaba 3 kere baştan başladım. Benim için kısa olmasına rağmen (355 sayfa) 2 haftada zor bitirdim, yer yer sıkıntıdan patladım, ama okumayı kafama koymuştum. Gencecik yazar çok başarılı, savaşın korkunçluğunu, yıkıcılığını, acımasızlığını çarpıcı şekilde anlatmış. Ama kitabın büyük kısmını bu kısımlar değil; büyükbabanın anlattığı, Balkanlara özgü, tekinsiz, tuhaf hikayeler dolduruyor. Ve bütün bu hikayelerin, ya da büyükbabanın kaybolmasının bir sonucu yok. Daha doğrusu merak duygusu yok, hikayeleri okuyoruz ama sonunda merak ettiğimiz bir gelişme ya da ana hikaye yoktu, bence eksiklik bu idi.
Okumuş olanlar düşüncelerini paylaşırlarsa sevinirim.
hmm benim de başucumda başlanmayı bekliyordu kaç aydır da bir türlü sıra gelmemişti. yazdıklarını okuduktan sonra da o sıra gelecek gibi görünmüyor :(
YanıtlaSilsen şimdi bu yazılanları unut, biraz zaman geçsin, bir kaç sayfa oku bak bakalım. olmazsa rafta gerilere doğru itelersin . ama belki seversin, kim bilir? :)
Silevet şöyle bir bakarım başına tabii ki, ama ona gelene kadar o kadar, o kadar çok kitap var ki sırada. keşke her gece ekstra 3 saatimiz olsaydı mesela kitap okumak için. zaman duruyor olsaydı o 3 saatte, hiçbir şekilde yaşlanmıyor olsaydık ve sadece kitap okuyabiliyor olsaydık o zaman diliminde.
SilKeşke Çavlancım, keşke ekstra vaktimiz olsaydı. Valla televizyon kapalı, izlemiyorum. yine de zaman yetmiyor. Bloglara, tumblr'a, instagram'a mı bakayım? kitap mı okuyayım, oyun mu oynayayım yoksa internetten dizi mi izleyeyim derken yorgunluktan uyuyakalıyorum zaten. hafta içi akşamları uyuyakalmadan kitap okursam çok seviniyorum.
Silbense çok beğenmiştim bu kitabı. hatta kitap hakkındaki yazım da şurda http://www.beslenme-cantasi.com/2012/05/kiplingin-ayak-izleri-kaplann-kars.html
YanıtlaSilokudum, çok teşekkürler. benim sıkıntım büyükbabanın esrarına meraklanmamam oldu sanırım. ben natalia'nın savaş üzerine anlattıklarını okumayı isterdim, çok gerçek ve vurucuydu o kısımlar.
SilYaşasın tek ben değilmişim :) Bu kitabı Aralık ayında aldım dört kez başladım ama gitmedi halen duruyor bir köşede :( Ye, Dua Et,Sev kitabını bile bitirmiş bir insan olarak bu kitabı niye okuyamıyorum bilemiyorum :(
YanıtlaSilneee o kitabı bitirebildin haa:)) tebrik ediyorum, beni filmind0en serum takarak çıkartmışlardı ahahah
Silmerak duygusu eksik diyorum ben kaplanın Karısı'nda