Mucize Tatlı, Sicilya'nın Azize Agata'sına adanmış meşhur bir yiyecek, bembeyaz bir çift meme şeklindeki bu tatlılar 5 Şubat günü hazırlanıyor. Romanımızın kahramanı ve anlatıcısı; adını bu azizeden alan Agata; büyükannesinden bu tatlıları yapmayı öğreniyor (hep çifter çifter), büyükannesi ailede kuşaktan kuşağa aktarılan gizli tarifi Agata'ya miras bırakıyor ve tatlıları her sene doğru düzgün yapmasını vasiyet ediyor. Çünkü bu beyaz minik şeyler, Agata'nın (ve memelerinin) koruyucusu olacaktır ömür boyu.
İşte bu tatlıdan yola çıkıp, Agata'nın nesiller boyu Sicilya'da yaşamış ailesinin demirbaşı kadınların hikayesini anlatıyor romanımız. Kocaman, bembeyaz memeli büyük-büyükanneler, tahta memeli ama muhteşem popolu yengeler, üç memeli teyzeler derken Agata'nın öyküsü ile tamamlanıyor çember.
Nesilden nesile anlatılan aile tarihiyle; bana biraz Ruhlar Evi'ni anımsattı Mucize Tatlı, o kadar epik ve büyülü değil tabii. Esprili bir anlatımı var ama zaman zaman epey hüzünlü. Çoğunlukla çok samimi ve gerçekçi buldum kitabı; özellikle Sicilya ve Sicilyalı kadınların yaşamına dair anlattıklarından zevk aldım ben. Oralara gitmek, ağır ağır keyifle makarna yiyip şarap içerken dobra kadınlardan cesur öğütler dinlemek istedim.
Bilhassa İtalyan hayatına, Akdeniz kültürüne ve Sicilya'da yaşamaya dair anlattıklarıyla oldukça keyifle okuduğum bir roman.
Son dönemlerde gördüğüm en başarılı kapaklardan birisi. Meme göndermesinden dolayı değil elbette, renkleri ve teması da enfes olmuş. Konusu da ilgi çekici geldi, Sicilya'nın adında bile bir ihtişam var zaten, denk gelirsem okunacaklar arasına eklendi, sağolasın! =)
YanıtlaSil